Prunus fasciculata, znany również jako dziki migdał, pustynny migdał lub pustynna brzoskwinia to kolczasty i drzewiasty krzew wytwarzający dzikie migdały, pochodzący z pustyń Arizony, Kalifornii, Baja California, Nevady i Utah.
Prunus fasciculata żyje wiele lat (jest bylina), opada liście (liściasta). Preferuje piaszczystą lub kamienistą glebę na suchych zboczach i zalewach, zwykle poniżej 7000 stóp (2100 m) wysokości.
Prunus fasciculata rośnie do 2 metrów (6 stóp 6,7 cala) wysokości, wyjątkowo do 3 metrów (9,8 stopy), z wieloma poziomymi (rozgałęzionymi) gałęziami, zazwyczaj z cierniami (kolczastymi), często w zaroślach. Kora jest szara i bez włosków (naga).
Ten samiec ma kwiaty z 10-15 pręcikami, które są skupione z liśćmi w pęczkach.
Gałęzie o gładkiej szarej korze noszą grona wąskich liści i małych kwiatów. Liście mają 5-20 milimetrów (0,2-0,8 cala) długości, wąskie (liniowe), z szeroką, spłaszczoną końcówką, która zwęża się do wąskiej podstawy (łopatkowate, oblanceolate), ułożone na bardzo krótkiej łodydze liścia (ogonki ogonowej) jak wiązki igieł (fascykułów).
Działki są bezwłose i bez płatów i zębów. Kwiaty są małe i białe z płatkami 3 mm, występują pojedynczo lub w pęczkach i nie mają łodygi płatka (podsiedzistej) wyrastającej z kątów liści. Są dwupienne. Męskie kwiaty mają 10-15 pręcików; samica, jeden lub więcej słupków. Roślina od marca do maja kwitnie licznymi pachnącymi kwiatami, które przyciągają zapylające ją pszczoły. pestkowiec ma około 1 cm długości, jest jajowaty, jasnobrązowy i owłosione, z cienkim miąższem.