betaJesion z Oregonu Pielęgnacja

Fraxinus latifolia, jesion z Oregonu, jest członkiem rodzaju jesionowego Fraxinus, pochodzącego z zachodniej Ameryki Północnej.

Fraxinus latifolia to średniej wielkości drzewo liściaste, które może rosnąć na wysokość od 20 m (65 stóp) do 25 m (80 stóp) wysokości, o średnicy pnia 40-75 cm (16-30 cali) w jego 100- Średnia długość życia 150 lat. [3] Jesion z Oregonu może urosnąć znacznie większy i może żyć dobrze ponad 200 lat lub stać się skarłowaciały i bardzo mały w bardziej suchych siedliskach. Może rozwinąć szeroką koronę, prawie tak szeroką jak klon wielkolistny (Acer macrophyllum), gdy rośnie na otwartej przestrzeni, ale korony pozostają wąskie, gdy są częścią gęstszego drzewostanu, podobnie jak olsza czerwona. Kora jest charakterystyczna. ciemnoszaro-brązowy i ostatecznie rozwinie się spleciony wzór głębokich bruzd i grzbietów. Liście złożone są pierzaste, 12-33 cm (4 3⁄4-13 cali) długości, z 5-9 listkami przymocowanymi parami do liniowej łodygi i dodatkowym listkiem na końcu. Każdy listek jest jajowaty, 6–12 cm (2 1/4–4 3⁄4 cala) długości i 3-4 cm (1 1⁄8–1 5⁄8 cala) szerokości [3]. Liście są wyraźnie jaśniejsze niż u pokrewnych gatunków liściastych, stają się jasnożółte i opadają wczesną jesienią. Liście i kora często wykazują oznaki choroby i brązowej zgnilizny zdrowych roślin. Jesion Oregon można rozpoznać po opadnięciu liści z rośliny i zanim zacznie ona wypuszczać liście, dzięki grubym gałązkom i przeciwległym ułożeniu rozgałęzień oraz przeciwległym pąkom.