betaDowny Hawthorn Pielęgnacja

Crataegus mollis, znany jako głóg puszysty lub głóg czerwony, występuje we wschodniej Ameryce Północnej, od południowo-wschodniej Dakoty Północnej na wschód do Nowej Szkocji i na południowy zachód do wschodniego Teksasu. Zasięg tego gatunku rozciąga się od południowego Ontario i Michigan po wschodnią Dakotę Północną i na południe do Denison w Teksasie i Arizonie. Drzewo to zamieszkuje zalesione dolne tereny, granicę prerii i podszyt na środkowo-zachodniej sawannie.

Drzewo to dorasta do 10–13 m wysokości z gęstą koroną ciernistych gałęzi i popielatoszarym pniem. Liście mają długość 5–10 cm i często opadają późnym latem z powodu defoliacji spowodowanej chorobami liści. Wydaje się, że drzewo niewiele cierpi z powodu wczesnej utraty liści. Wśród najwcześniej kwitnących w rodzaju głóg puszysty ma również najwcześniej dojrzewające owoce, które ozdabiają pozbawione liści drzewo późnym latem i wczesną jesienią. Duże, jadalne owoce tego gatunku o jasnych kolorach dojrzewają od połowy sierpnia do początku września. Jest blisko spokrewniony z Crataegus submollis, ale oba gatunki mają oddzielne zasięgi rodzime. Wśród innych różnic między tymi dwoma gatunkami, C. submollis ma około 10 pręcików, podczas gdy C. mollis ma około 20 pręcików na kwiat. Białe kwiaty powstają wiosną w gronach na końcach gałęzi. Jaskrawoczerwone jadalne owoce dojrzewają późnym latem i wczesną jesienią, a wkrótce potem opadają. Gatunek ten jest celem ciem cygańskich. Rdza liści i zaraza ogniowa to jedne z wielu chorób liści, które dotykają ten gatunek. Zagrożeniem są ostre ciernie. Gatunek ten jest rzadkością w uprawie. Nasiona gatunku zwykle nie kiełkują do dwóch do trzech lat po dojrzeniu owocu, ponieważ mają okres utajony.