s krzew lub małe drzewo do 12 metrów (39') z rodziny acanthus, Acanthaceae. Rośnie w tropikalnych i subtropikalnych regionach obu Ameryk, na wybrzeżach Atlantyku i Pacyfiku oraz na Atlantyku w tropikalnej Afryce, gdzie rośnie na piaszczystych i błotnistych wybrzeżach, do których dociera woda morska. Występuje powszechnie na obszarach przybrzeżnych Teksasu i Florydy, a jego zasięg obejmuje południową Luizjanę i przybrzeżną Georgię w Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak wiele innych gatunków namorzynów, rozmnaża się przez życie. Nasiona są osadzone w owocu, który po wpadnięciu do wody ujawnia kiełkującą sadzonkę. W przeciwieństwie do innych gatunków namorzynów nie rośnie na korzeniach podpór, ale posiada pneumatofory, które pozwalają jej korzeniom oddychać nawet po zanurzeniu. Jest to gatunek odporny i wydziela wchłoniętą sól głównie ze skórzastych liści.
Nazwa „czarny namorzyn” nawiązuje do koloru pnia i twardzieli. Liście często wydają się białawe od soli wydzielanej w nocy iw pochmurne dni. Często występuje w swoim naturalnym zasięgu z czerwonym namorzynem (Rhizophora magle) i białym namorzynem (Laguncularia racemosa). Białe namorzyny rosną w głębi lądu z czarnych namorzynów, które same rosną w głębi lądu z czerwonych namorzynów. Te trzy gatunki współpracują ze sobą, aby ustabilizować linię brzegową, zapewnić bufory przed falami sztormowymi, wyłapać szczątki i zanieczyszczenia naniesione przez pływy oraz zapewnić żerowanie, rozmnażanie i żłobek dla szerokiej gamy ryb, skorupiaków, ptaków i innych dzikich zwierząt.