betaIrga Alder-Leaved Pielęgnacja

Olsza Irga jest powszechna w Ameryce Północnej, w szczególności na Alasce, w zachodniej Kanadzie oraz w zachodnich i północno-środkowych Stanach Zjednoczonych. Nazywane jest również "Saskatoon" lub "drzewem jagodowym" i jest używane jako drzewo ozdobne, chociaż jest najczęściej cenione za jadalne jagody. Wyprostowany krzew lub drzewo (do 10 m wysokości). Liście są owalne, prawie okrągłe, 2-5 cm długości i 1-4,5 cm szerokości. Owoce kuliste o średnicy 8-9 mm, najpierw ciemnoczerwone, później niebieskoczarne, matowe, słodkie i soczyste. Kwitnie od kwietnia do maja, owoce dojrzewają od drugiej połowy czerwca do lipca. Nie wymaga glebowo-wilgotnościowo, preferuje gleby świeże lub wilgotne, żyzne. Toleruje przejściową suszę. Uprawia się ją w celu uzyskania pysznych owoców, z których tłoczy się sok lub robi się dżemy i kompoty.

Irga olchowolistna to krzew o kilku pniach, wyglądem przypominający kolczastą irgę, tylko nieco szerszy i masywniejszy. Nie tworzy pędów korzeniowych, ale tworzy pędy podstawne. Liście są zwykle tępe lub z lekko wklęsłym końcem, z dużymi i rzadkimi, postrzępionymi krawędziami. Kwiatostany są podobne do małych kwiatostanów czeremchy, chociaż sama roślina jest bliższym krewnym jarzębiny. Roślina nie jest hybrydą czeremchy i jarzębiny, a jej fińska nazwa „jarzębina jarzębina” wskazuje tylko na zewnętrzne podobieństwo do tych roślin. Olsza rga nie jest zbyt rozpowszechniona w Finlandii, ale jej krzewy spotyka się w starych parkach i arboretum. Pochodzenie olchowolistnych krzewów rosnących w Mustila nie jest znane, ale dobrze owocują i całkiem dobrze się czują. Z biegiem czasu krzaki szalały, zmiecione przez ptaki. Sadząc jakąkolwiek irgę należy pamiętać o zagrożeniu dziką przyrodą, chociaż jak dotąd tylko spike irga w Finlandii ugruntowała swoją pozycję jako intensywnie rozprzestrzeniający się gatunek inwazyjny