Prunus mahaleb, wiśnia mahaleb lub wiśnia St Lucie, to gatunek wiśni. Drzewo jest uprawiane na przyprawę uzyskaną z nasion znajdujących się w pestkach wiśni. Nasiona mają pachnący zapach i smak porównywalny z gorzkimi migdałami z nutami wiśni.
Drzewo pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, Iranu i części Azji Środkowej. Uznaje się, że pochodzi z północno-zachodniej Europy lub przynajmniej jest tam naturalizowany. Jest to drzewo liściaste lub duży krzew, dorastający do 2–10 m (rzadko do 12 m) wysokości z pniem do 40 cm średnicy.
Kora drzewa jest szarobrązowa, z widocznymi przetchlinkami na młodych pędach i płytko spękana na starych pniach. Liście mają 1,5–5 cm długości, 1–4 cm. szerokie, naprzemienne, skupione na końcach naprzemiennie ułożonych gałązek, jajowate do sercowatych, szpiczaste, mają ząbkowane brzegi, podłużne żyłkowanie, są nagie i zielone.
Ogonek ma długość 5–20 mm i może mieć dwa gruczoły, ale nie musi. Kwiaty pachnące, czysto białe, małe, średnicy 8–20 mm, z szypułką 8–15 mm; są one ułożone po 3–10 razem na gronach o długości 3-4 cm. Zapylanie kwiatów odbywa się głównie przez pszczoły. Owoc jest małym wiśniowym pestkowcem o cienkim miąższu o średnicy 8–10 mm, początkowo zielonym, po dojrzałości przechodzącym w czerwony, następnie ciemnofioletowy do czarnego, o bardzo gorzkim smaku; kwitnienie przypada na połowę wiosny, a owoce dojrzewają w połowie do późnego lata.
