betaSosna Loblolly Pielęgnacja

Pinus taeda, powszechnie znana jako sosna loblolly, jest jedną z kilku sosen występujących w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, od wschodniego Teksasu po Florydę i od północy do południowego New Jersey. Przemysł drzewny klasyfikuje gatunek jako sosnę żółtą południową. Ankiety US Forest Service wykazały, że sosna loblolly jest drugim najpowszechniejszym gatunkiem drzewa w Stanach Zjednoczonych, po czerwonym klonie. Ze względu na swoje drewno gatunek sosny jest uważany za najważniejsze drzewo komercyjne w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych.

Sosna Loblolly może osiągnąć wysokość 30–35 m (98–115 stóp) przy średnicy 0,4–1,5 m (1,3–4,9 stopy). Wyjątkowe okazy mogą osiągnąć 50 m (160 stóp) wysokości, największą z południowych sosen. Jego igły są w wiązkach po trzy, czasami skręcone i mierzą 12-22 cm (4 3⁄4-8 3⁄4 cala) długości, pośrednią długość dla sosen południowych, krótsze niż te z sosny długolistnej lub sosny ciętej, ale dłuższe niż sosna krótkolistna i sosna świerkowa. Igły utrzymują się zwykle do dwóch lat przed opadnięciem, co nadaje gatunkowi wiecznie zielony charakter.

Chociaż niektóre igły spadają przez cały rok z powodu trudnych warunków pogodowych, uszkodzeń spowodowanych przez owady i suszy, większość igieł spada jesienią i zimą drugiego roku. Szyszki nasion są zielone, dojrzewające blado płowo-brązowy, 7-13 cm (2 3⁄4-5 cali) długości, 2-3 cm (3⁄4-1 1⁄4 cala) szerokości po zamknięciu, otwarcie do 4 -6 cm (1 1⁄2–2 1⁄4 cala), każda skala ma ostry grzbiet o długości od 3 do 6 mm (0,12 do 0,24 cala).