Pinus patula, powszechnie znana jako sosna patula, sosna rozłożysta lub meksykańska sosna płacząca, a po hiszpańsku jako pino patula lub pino llorón (łac. patula = „rozprzestrzenianie się”) to drzewo pochodzące z wyżyn Meksyku. Rośnie od 24° do 18° szerokości geograficznej północnej i 1800-2700 m (5900-8900 stóp) nad poziomem morza. Drzewo dorasta do 30 m (98 stóp) wysokości. Nie wytrzymuje długich okresów temperatur tak niskich jak -10 ° C (14 ° F), ale wytrzymuje sporadyczne krótkie spadki poniżej 0 ° C (32 ° F).
Jest umiarkowanie tolerancyjna na suszę i pod tym względem przewyższa Pinus taeda. Średnie roczne opady w jego naturalnym środowisku wynoszą od 750 do 2000 mm. Dzieje się tak głównie latem, ale na niewielkim obszarze stanu Veracruz na wschodnim Sierra Madre jego siedlisko jest deszczowe przez cały rok.
Jest sadzona na dużych wysokościach w Ekwadorze (3500 m), Boliwii, Kolumbii (3300 m), Kenii, Tanzanii, Angoli, Zimbabwe, Papui Nowej Gwinei i na Hawajach (3000 m). Na Hawajach zastępuje rodzime łąki alpejskie.
Na niższych wysokościach niż kraj pochodzenia jest uprawiana w południowej Brazylii, Afryce Południowej, Indiach oraz w argentyńskich prowincjach Kordoba i San Luis, sadzi się ją w celach leśnych na terenach pierwotnie pokrytych buszem.
Został wprowadzony blisko poziomu morza w Nowej Południowej Walii w Australii, gdzie rozprzestrzenia się naturalnie przez wiatr i jest bardzo popularny, ponieważ latem opady są obfitsze. Został również wprowadzony w Nowej Zelandii w celach komercyjnych i tam jest w pełni naturalizowany. Jest uprawiany w Wielkiej Brytanii jako drzewo ozdobne do parków i ogrodów i otrzymało Nagrodę Zasługi Ogrodniczej Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego.
