betaSosna Turecka Pielęgnacja

Pinus brutia (lub sosna turecka) to sosna pochodząca ze wschodniego regionu Morza Śródziemnego. Większość jego zasięgu znajduje się w Turcji, ale obejmuje również południowo-wschodnią Bułgarię, Wschodnie Wyspy Egejskie na Morzu Egejskim, Kretę, Krym, Iran, Gruzję, Azerbejdżan, północny Irak, zachodnią Syrię, Izrael, północno-zachodnią Jordanię, Liban i Cypr. Zwykle występuje na niskich wysokościach, głównie od poziomu morza do 600 metrów (2000 stóp), do 1200 metrów (3900 stóp) na południu jego zasięgu.

Sosna turecka znana jest również pod kilkoma innymi nazwami zwyczajowymi: sosna kalabryjska (z naturalizowanej populacji sosny w Kalabrii w południowych Włoszech, skąd sosna została po raz pierwszy opisana botanicznie), sosna wschodniośródziemnomorska i sosna brutia.

Pinus brutia to drzewo średniej wielkości, osiągające 20–35 metrów (66–115 stóp) wysokości i średnicy pnia do 1 metra (3,3 stopy), wyjątkowo 2 metry (6,6 stopy). Kora jest pomarańczowoczerwona, gruba i głęboko spękana u podstawy pnia, cienka i łuszcząca się w górnej koronie. Liście (igły) są w parach, smukłe, przeważnie o długości 10–16 cm, od jasnozielonego do lekko żółtawozielonego.

Szyszki są grube, ciężkie i twarde, o długości 6–11 cm i szerokości u podstawy 4–5 cm w stanie zamkniętym, początkowo zielone, a w wieku 24 miesięcy błyszczące, czerwonobrązowe. Otwierają się powoli przez następny rok lub dwa, aby uwolnić nasiona, otwierając się na szerokość 5–8 cm. Nasiona mają długość 7–8 mm, skrzydło 15–20 mm i są przenoszone głównie przez wiatr.