betaLarix Occidentalis Pielęgnacja

Larix occidentalis- rodzaj drzewa iglastego z rodziny modrzewiowej Sosna. W Europie Zachodniej wprowadzony w 1881 r. sporadycznie uprawiany jako roślina ozdobna. W Rosji wprowadzonej w drugiej połowie XIX wieku kultura jest rzadkością.

Drzewo o wysokości 30-50 (do 80) mi średnicy pnia 90-120 (do 240) cm, o krótkich gałęziach i wąskopiramidowej koronie. Młode pędy są pomarańczowobrązowe, początkowo słabo owłosione, potem nagie. Kora na młodych pniach jest łuskowata, szarobrązowa, o grubości 8-15 cm. Pąki są brązowe, nagie. Igły są jasnozielone, matowe, długości 20-40 mm, na skróconych pędach w pęczku 14-40 sztuk. W Petersburgu igły pojawiają się na początku maja, podobnie jak modrzew europejski, a żółknąc opadają w drugiej połowie października, nieco później niż modrzew syberyjski. Kłoski żeńskie są podłużno-owalne, fioletowe lub zielone, pierwsze pojawiają się na drzewach w wieku 20-25 lat, pełna dojrzałość przypada na 40-50 lat. Szyszki jajowate, podłużne, o długości 25-35 (do 50) mm, szerokości 18-25 mm, składają się z 7-12 rzędów łusek nasiennych, szeroko rozbieżnych w stanie dojrzałym. Łuski nasienne są zaokrąglone lub obcięte, często wygięte do tyłu; przykryj łuski długimi, lancetowatymi końcówkami, znacznie wystającymi ponad łuski nasienne. Nasiona są białawe, o długości około 6 mm, z bladym skrzydełkiem o długości 12 mm. 1 kg zawiera 225-340 tysięcy nasion; waga 1000 nasion to około 4g. Gdy szyszki dojrzewają, nasiona wysiewa się przy sprzyjającej pogodzie w ciągu dwóch tygodni.