betaBawełna Drzewo Pielęgnacja

Bombax ceiba, podobnie jak inne drzewa z rodzaju Bombax, jest powszechnie znany jako drzewo bawełniane. Dokładniej, jest czasami znany jako drzewo jedwabno-bawełniane Malabar; czerwona jedwabna bawełna; czerwona bawełna; lub niejednoznacznie jako jedwabna bawełna lub kapok, z których oba mogą również odnosić się do Ceiba pentandra. To tropikalne drzewo azjatyckie ma prosty, wysoki pień, a zimą jego liście są liściaste. Czerwone kwiaty z 5 płatkami pojawiają się na wiosnę przed pojawieniem się nowych listowia. Wytwarza torebkę, która dojrzała zawiera białe włókna przypominające bawełnę. Na jego pniu znajdują się kolce, które mają odstraszać ataki zwierząt. Chociaż jego gruby pień sugeruje, że nadaje się do drewna, jego drewno jest zbyt miękkie, aby było bardzo przydatne.

Bombax ceiba, powszechnie znany jako czerwone drzewo jedwabno-bawełniane, to duże, kolczaste drzewo liściaste (krótko liściaste w okresie kwitnienia), które zwykle dojrzewa do 60-75 stóp wysokości i 40-60 stóp szerokości, ale może wzrosnąć do nawet 150 stóp wzrostu w optymalnych warunkach wzrostu. Pochodzi z obszarów zalesionych monsunami, w tym dolin rzecznych, sawann i zboczy o wysokości poniżej 4000 stóp w Chinach i Indomalezji, na obszarach, gdzie poziom wilgotności gleby często zmienia się znacząco w ciągu roku, począwszy od długich okresów suchych, gorących i wilgotnych. do znacznie krótszych okresów wilgotnych do mokrych w wyniku intensywnych opadów deszczu związanych z działalnością monsunową. Z biegiem czasu drzewa były szeroko sadzone w regionach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie. To drzewo zostało wprowadzone do Stanów Zjednoczonych w południowej Florydzie w 1912 roku. Drzewa charakteryzują się: (a) prostymi pniami (średnica 2-5 stóp) z gałęziami poziomymi do pionowych w spiętrzonych okółkach; (b) kolce w kształcie stożka zazwyczaj pokrywają pień i gałęzie, gdy drzewa są młode, ale kolce stają się mniej widoczne, gdy drzewa dojrzewają; (c) duże drzewa są często rzucające się w oczy przy podstawie; (d) liście palmatowo-zielone (do 24 cali długości), przy czym każdy liść ma 5-7 gładkich, skórzastych, szpiczastych, lancetowatych do eliptycznych listków; (e) efektowne kwiaty o 5 płatkach, czerwone do pomarańczowoczerwonych (każdy o długości 6-7 cali) kwitną pojedynczo lub w gronach przez około jeden miesiąc od późnej zimy do wczesnej wiosny; (f) za kwiatami podążają owoce (szpiczaste, podłużnie żebrowane, drzewiaste torebki nasienne o długości do 6 cali wypełnione jedwabistymi włoskami). To drzewo zaczyna zrzucać liście każdego roku w styczniu-lutym w oczekiwaniu na kwitnienie (marzec-kwiecień). Kwiaty zaczynają pojawiać się, gdy drzewo jest bezlistne. Ziemia zostaje zaśmiecona opadłymi płatkami w miesiącu kwitnienia. Nowe liście pojawiają się dopiero po zakończeniu prawie całego kwitnienia (zazwyczaj do kwietnia). Po kwiatach następują strąki nasion, które pękają w kwietniu-maju, aby wypuścić na wiatr duże ilości jedwabistej bawełny z małymi brązowymi nasionami. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa bombyx oznaczającego jedwab w odniesieniu do jedwabistych włosów w torebce nasiennej. Specyficzny epitet pochodzi od hiszpańskiej nazwy pochodnej w odniesieniu do grupy dużych, tropikalnych drzew spokrewnionych z Bombaxem.