betaRed Chokeberry Pielęgnacja

Łatwo rośnie na średnio wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach, w pełnym słońcu do częściowego cienia. Szeroki zakres tolerancji gleb, w tym gleb podmokłych. Najlepsza produkcja owoców odbywa się zwykle w pełnym słońcu. Usuń odrosty korzeniowe, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się kolonii. Brak poważnych problemów z owadami lub chorobami. Niewielka podatność na plamistość liści i zarazę gałązek/owoców.Grupa lub masa na obrzeżach krzewów lub na terenach leśnych. Zdolność wytrzymywania wilgotnych warunków sprawia, że ​​nadaje się do uprawy na obrzeżach stawów lub strumieni. Skuteczny również na obszarach znaturalizowanych, gdzie jego odsysający, kolonialny nawyk wzrostu nie musi być powstrzymywany. Dobra rodzima roślina z wielosezonowym zainteresowaniem zdobniczym.

Aronia arbutifolia, potocznie zwana czerwoną aronią, to liściasty, wielopędowy krzew, który występuje zarówno w mokrych, jak i suchych zaroślach we wschodniej Ameryce Północnej (od Nowej Szkocji i Ontario po Ohio na południe do Teksasu i Florydy). Zwykle rośnie w kształcie wazonu do 6-10 stóp wysokości i 3-6 stóp szerokości, ale ma tendencję do przyssania i tworzenia kolonii. Wiosną pojawiają się grona (balkoniki) o barwie od białej do jasnoróżowej, o 5 płatkach (średnica 1/3”). Po kwiatach pojawiają się obfite, błyszczące czerwone owoce (średnica 1/4 cala), które pojawiają się w gęstych skupiskach wzdłuż gałęzi. Owoce dojrzewają późnym latem i utrzymują się na krzewach przez całą jesień i zimę. Liście eliptyczne do podłużnych do odwrotnie jajowatych (do 3 1/2 cala długości) są błyszczące, ciemnozielone powyżej i owłosione szarawo-zielone poniżej. Liście jesienią stają się jaskrawoczerwone i korzystnie wypada w porównaniu z płonącym krzewem (Euonymus alatus) dla doskonałej jesiennej barwy. Z owoców czasami robi się smaczne dżemy i galaretki. Aronia arbutifolia jest synonimem Pyrus arbutifolis i Photinia pyrifolia.