betaGrand Fir Pielęgnacja

Drzewa do 75 m wysokości i 155 cm pierśnicy; "stożek korony, z wiekiem zaokrąglony lub rozłożysty. Kora szara, cienka do grubej, z wiekiem brązowieje, często z czerwonawą perydermą widoczną w bruzdach ograniczonych twardymi, płaskimi grzbietami. Gałęzie rozłożyste, opadające; gałązki przeważnie przeciwległe, jasnobrązowe, owłosione. Pąki odsłonięte, fioletowe, zielone lub brązowe, kuliste, małe do umiarkowanie duże, żywiczne, wierzchołek okrągły, łuski podstawy krótkie, szerokie, równobocznie trójkątne, lekko owłosione lub nagie, żywiczne, brzegi całe, ostro zakończone lub lekko zaokrąglone. )2-6 cm × 1,5-2,5 mm, 2-rzędowy, elastyczny, z liśćmi w środku segmentu dłuższymi niż te przy końcach, lub z wyraźnymi długimi i krótkimi liśćmi zmieszanymi, bliższa część ± prosta, liście wyżej w drzewie skręcone i 1-szeregowy; płaski przekrój poprzeczny z rowkami; zapach ostry, lekko terpentynowy; powierzchnia odosiowa z 5-7 rzędami aparatów szparkowych po każdej stronie nerwu głównego; powierzchnia doosiowa od jasnej do ciemnej, błyszczącej zieleni, bez aparatów szparkowych lub z kilkoma aparatami szparkowymi w kierunku wierzchołka liścia; wierzchołek wyraźnie nie tched (rzadko zaokrąglony); kanały żywiczne małe, przybrzeżne i odosiowa warstwa naskórka. Szyszki pyłku przy zapyleniu są niebiesko-czerwone, fioletowe, pomarańczowe, żółte lub ± zielone. Szyszki nasienne cylindryczne, (5)6-7(12) × 3-3,5 cm, jasnozielone, ciemnoniebieskie, ciemnofioletowe lub szare, siedzące, z zaokrąglonym wierzchołkiem; Wagi ca. 2-2,5 × 2-2,5 cm, gęsto owłosione; w komplecie przylistki. Nasiona 6-8 × 3-4 mm, opalenizna ciała; skrzydło ok. 1,5 raza dłuższe od tułowia, podpalane z różowym odcieniem; liścienie (4)5-6(7). 2n=24" (Polowanie 1993)

Gatunek ten wykazuje interesującą zmienność morfologiczną. Niektóre władze dyskryminują populacje na wschód i zachód od grzebienia Cascade jako Abies grandis var. grandis i Abies grandis var. idahoensis Silba 1990 (syn.: Abies grandis subsp. idahoensis Silba 2008). Rozróżnienie między tymi dwiema odmianami, chociaż nie jest ogólnie odnotowane w literaturze amerykańskiej, było od dawna znane w Wielkiej Brytanii z prób proweniencji (Lines 1979), które wykazały, że drzewa pochodzące z wybrzeża rosną około dwa razy szybciej niż te pochodzące z terenów wewnętrznych , przy czym ten ostatni jest podobny do A. concolor w tempie wzrostu. Istnieją również pewne różnice w liściach i szyszkach; zm. grandis ma bardzo płaskie ulistnienie, podczas gdy var. Idahoensis ma bardziej wyraziste cienie ulistnienia (podobne do A. concolor var. lowiana). Również var. grandis ma nieco smuklejsze szyszki z cieńszymi, mniej zdrewniałymi łuskami (M. Frankis e-mail 2009.07.12). Odmiany nie wykazują żadnych znaczących różnic w składzie olejków eterycznych z liści, co potwierdzają trzy niezależne badania (Adams et al. 2015). Większość współczesnych autorytetów uważa jednak, że domniemane różnice są wystarczająco małe, a znaki nakładają się na siebie na tyle, że odmiany są sprowadzane do synonimii typu. W pobliżu południowych granic zasięgu (patrz mapa zasięgu poniżej), A. grandis introgresja A. concolor var. łoniana; populacje takich drzew (A.concolor × A. grandis) są czasami nazywane „Abies grandicolor”, chociaż nazwa ta nie została formalnie opisana. Zobacz dalsze uwagi na temat tego zjawiska poniżej.