betaShepherd'S-Needle Pielęgnacja

Scandix pecten-veneris (igła pasterska, grzebień Wenus, igła bociana) to gatunek rośliny jadalnej należącej do rodziny Apiaceae. Pochodzi z Eurazji, ale wiadomo, że występuje gdzie indziej. Jej nazwa pochodzi od długich owoców, które mają pogrubiony korpus do 1,5 cm długości i dziób, który może mierzyć do 7 cm długości i jest wyłożony grzebieniami.

Rzadko owłosiona roślina jednoroczna. Pędy do 50 cm, z wiekiem stają się puste. Liście od dwu- do trójpierzaste z klapami dochodzącymi do około 10 mm, wąskie i całe do pierzastodzielnych, ogonki liściowe rozszerzone u nasady i posiadające straszny, zwykle orzęskowy brzeg. Baldachy z 1-3 grubymi, nagimi do rzadko owłosionymi promieniami o długości 0,5-4 cm; szypułka bardzo krótka lub nieobecna; Baldach końcowy z kwiatami obojnaczymi i baldachami bocznymi z różnorodnymi proporcjami kwiatów męskich i obojnaczych. Przylistki zwykle nieobecne; bracteole zwykle w liczbie 5, dłuższe niż szypułki, proste lub nieregularnie (często głęboko) podzielone. Kwiaty białe; działki małe; płatki zewnętrzne nie promieniujące; style o powiększonej podstawie, tworzące stylopodium. Owoc 30-70 mm, mniej lub bardziej cylindryczny, lekko ściśnięty bocznie, z dziobem mocno spłaszczonym grzbietowo 3-4 razy dłuższym i wyraźnie oddzielonym od części nasiennej, ściśnięty w spodzie; mericapsy prążkowane i pochwowe z włosiem skierowanym do przodu na brzegach; obecny karpofor; vittae samotne i rzucające się w oczy; szypułki prawie tak grube jak promienie, nagie na wierzchołku; style 2-4 razy dłuższe niż stylopodium, wyprostowane; zwężenie piętna. Liścienie zwężają się stopniowo u nasady, bez wyraźnego ogonka. Czas kwitnienia: od maja do czerwca.

Ta roślina jest przydatna.

Jak pozbyć się: Idealne gospodarowanie na gruntach ornych dla S. pecten-veneris obejmuje coroczną jesienną uprawę bez dalszych zakłóceń do następnego roku. Gdzie ten gatunek występuje jako część społeczność bogata gatunkowo, w tym gatunki, które lepiej sobie radzą po uprawach wiosennych, to może być konieczna uprawa na wiosnę w niektórych latach. Żaden nawóz ani herbicyd nie powinien być stosowany. Zbiór plonów (jeśli w ogóle został wysiewany) powinien nastąpić po tym, jak S. pecten-veneris ma produkowane nasiona. Kłopotliwe gatunki chwastów, takie jak Alopecurus myosuroides i Bromus sterilis, w ciągłych jesiennych uprawach może stać się obficie. Problemy z takimi gatunki mogą być redukowane przez okazjonalną uprawę wiosenną.