betaAmerican Basswood Pielęgnacja

Tilia americana, powszechnie nazywana lipą amerykańską lub lipą amerykańską, jest średnim lub dużym drzewem liściastym, które zwykle rośnie do 50-80 stóp (nierzadko ponad 100 stóp) wysokości z jajowato zaokrągloną koroną. Pochodzi z różnych siedlisk, od Quebecu po południowo-wschodni zakątek Manitoby i daleko wschodnią Dakotę Północną na południe do Oklahomy, Tennessee i Północnej Karoliny, z koncentracją w zalesionych obszarach Appalachów i wzdłuż doliny rzeki Ohio do Missouri. Drzewa występują zarówno na suchych obszarach wyżynnych, jak i na wilgotnych, niskich lasach. W Missouri drzewo to zwykle występuje w bogatych lasach, zboczach, bazach urwisk i wzdłuż strumieni w całym stanie (Steyermark). Drzewo to słynie z (a) pachnących, bladożółtych kwiatów późnej wiosny, (b) małych orzeszków, które podążają za kwiatami i dojrzewają późnym latem, (c) śluzowatych soków, (d) zauważalnych pąków zimowych i ( e) duże, jajowate, ciemnozielone liście (do 6 cali długości) z szpiczastymi końcami, ząbkowanymi brzegami, często srebrzystymi spodami i nierównymi sercowatymi podstawami. Kwiaty kwitną w czerwcu w 5-10 kwiatostanach. Każdy cyme opada z efektownego, papierowego, wąskiego, przypominającego liść listka (do 5 cali długości), gdzie jest przymocowany do listwy w punkcie gdzieś pomiędzy podstawą a środkiem. Kiedy drzewo jest w pełnym rozkwicie, pszczoły często odwiedzają je tak licznie, że brzęczenie słychać wiele stóp od drzewa. Miód zrobiony z nektaru tych kwiatów jest cenionym artykułem dla smakoszy. Z kwiatów robiono też herbatę. Syrop można zrobić ze słodkiego soku drzewnego. Kolor jesienny jest nierozróżnialny od jasnozielonego do jasnożółtego. Zimowe gałązki i pąki są czasami zabarwione na czerwono.